FacebookJerzy Kuciński
Dzisiaj (4-02-18) otrzymaliśmy smutną wiadomość: zmarł kol. Krzysztof Mangel, Zasłużony Senior Stowarzyszenia Elektryków Polskich, wieloletni Prezes, a następnie Honorowy Prezes Koła Seniorów Oddziału Elektroniki, Informatyki, Telekomunikacji SEP, wieloletni członek Prezydium Centralnego Kolegium Sekcji Radiotechniki SEP.
fot. B. Muszyński
Krzysztof Mangel urodził się w dniu 17 sierpnia 1925 roku w Warszawie.
W 1934 roku wyjechał wraz z rodzicami do Moskwy, gdzie jego ojciec, inżynier chemik, dostał bardzo dobrą pracę, Tam Krzysztof chodził do szkoły. W końcu 1937 roku jego ojciec zostal aresztowany i wywieziony do obozu na Kołymie, gdzie wkrótce zmarl. Krzysztof już w wieku 10 lat zainteresował się elektrotechniką i radiotechniką. W tym czasie zbudował pierwszy odbiornik kryształkowy. Mając 14 lat zbudował pierwszy odbiornik reakcyjny, na którym w Moskwie odbierał na falach długich i średnich wiadomości z Warszawy (w tym we wrześniu 1939 roku słuchał przemówienia prezydenta Stefana Starzyńskiego).
Po wybuchu wojny radziecko-niemieckiej podjął w lipcu 1941 roku pracę praktykanta elektromontera w moskiewskiej fabryce włókien sztucznych w Rostokino. W okresie bombardowań Moskwy zostawał na noc jako dyżurny elektryk całej fabryki. Następnie trafił do zakładów obróbki termicznej metali, gdzie w nieco bardziej wykwalifikowanym zespole pracował jako elektryk, dochodząc do tzw. IV grupy kwalifikacyjnej.
W sierpniu 1943 roku zgłosił się na ochotnika do I Dywizji WP im. Tadeusza Kościuszki i został skierowany do formowanego wówczas I Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa”, z którym przeszedł cały szlak bojowy. Za swoje akcje bojowe w czasie wojny otrzymał odznaczenia wojenne i wojskowe, m.in. order „Virtuti Militari” oraz Medale: „Za Warszawę”, „Za Odrę, Nysę i Bałtyk” i „Za udział w walkach o Berlin”, a także otrzymał odznaczenia radzieckie: „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945”, „Za zdobycie Warszawy” i „Za zdobycie Berlina”.
W listopadzie 1945 roku został zdemobilizowany i kontynuował naukę, zdając maturę w Liceum im. St. Batorego w lipcu 1946 roku. Jednocześnie od lutego 1946 roku pracował jako elektromonter w Fabryce Aparatów Elektrycznych (dawniej K. Szpotański).
W październiku 1946 roku rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej, ale po I semestrze przeniósł się na Politechnikę Warszawską, uzyskując dyplom inżyniera na Wydziale Łączności w 1952 roku. Studia magisterskie ukończył w 1960 roku. W okresie studiów działał społecznie, organizując studencką akcję elektryfikacji wsi, a w ramach praktyki dyplomowej wraz z kilkoma innymi studentami radiotechniki zbudował nadajnik radiofoniczny.
Od lutego 1952 roku pracował w Zakładach Radiowych im. M. Kasprzaka w zespole opracowującym pierwsze polskie stacje radiolokacyjne, gdzie kierował wykonaniem serii informacyjnej stacji „Nysa A”. Po zmianach organizacyjnych pracował w Zakładach Radiowych „Rawar”, gdzie był kierownikiem Wydziału Konstrukcji i Budowy Przyrządów Pomiarowych, a od 1957 roku zastępcą głównego projektanta w Przemysłowym Instytucie Telekomunikacji. Był członkiem zespołu, który otrzymał II nagrodę Mistrza Techniki za uruchomienie stacji radiolokacyjnej „Avia A” na lotnisku Warszawa-Okęcie. Jest autorem książki „Urządzenia radionawigacyjne komunikacji lotniczej”, wydanej w 1964 roku.
W latach 1963-67 pracował w Sekretariacie RWPG w Moskwie jako radca do spraw profesjonalnego sprzętu radioelektronicznego. Po powrocie do kraju pracował w Instytucie Tele- i Radiotechnicznym, a następnie w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Elektronicznego Sprzętu Powszechnego Użytku, zajmując się sprawami normalizacji oraz współpracy międzynarodowej.
Za swoją działalność zawodową został odznaczony wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi, m.in. Brązowym i Srebrnym Krzyżami Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2009 roku otrzymał ponadto statuetkę Ministra za wybitne osiągnięcia w rozwoju nauki i techniki.
Do Stowarzyszenia Elektryków Polskich Krzysztof Mangel wstąpił w dniu 27.11.1957 roku i od początku był aktywnym działaczem Sekcji Radiotechniki. Uczestniczył w organizacji wielu konferencji i sympozjów organizowanych przez tę sekcję. Ponadto był członkiem Centralnej Komisji Jakości i Centralnej Komisji Przepisów Elektrycznych oraz Komitetu Naukowo-Technicznego NOT ds. Ergonomii i Ochrony Pracy. Brał udział w opracowaniu tomu I i III „Historii Elektryki Polskiej”, wydanego w 1974 roku. Jest współautorem opracowania „50 lat Oddziału Elektroniki, Informatyki, Telekomunikacji SEP”, wydanego z okazji Jubileuszu Oddziału w 2002 roku.
Od 1990 roku do 2014 roku nieprzerwanie i aktywnie kierował Kołem Seniorów Oddziału Elektroniki, Informatyki, Telekomunikacji SEP, organizując comiesięczne spotkania członków Koła połączone z odczytami lub prelekcjami. Pod Jego kierownictwem Koło Seniorów wielokrotnie zajmowało czołowe miejsca w konkursach na najlepsze koło SEP. Był inicjatorem i organizatorem kilku konferencji i sympozjów, m.in. konferencji poświęconych: prof. Januszowi Groszkowskiemu, Stefanowi Manczarskiemu i Nikoli Tesli. W latach 2011-2014 był zastępcą przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Oddziału EIT SEP. Był także rzeczoznawcą SEP.
W uznaniu swoich zasług dla Stowarzyszenia został odznaczony Srebrnymi i Złotymi Odznakami Honorowymi SEP i NOT, Medalami M. Pożaryskiego i J. Groszkowskiego, Medalem 90-lecia SEP, oraz otrzymał w 1997 roku godność Zasłużonego Seniora SEP, a w 2011 roku został Honorowym Prezesem Koła Seniorów.
Wraz z Jego odejściem Stowarzyszenie Elektryków Polskiech, a szczególnie Oddział Elektroniki, Informatyki, Telekomunikacji SEP traci wieloletniego, aktywnego działacza, a także wspaniałego, uczynnego, skromnego Kolegę i bardzo wartościowego Człowieka.
Cześć Jego pamięci!