Członek Honorowy SEP od 1998 roku.
Urodził się 24 grudnia 1934 roku w Mokobodach powiat Siedlce. Studia na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej kończy w 1959 roku. Przed zakończeniem studiów zostaje zatrudniony na stanowisku zastępcy asystenta w Katedrze Podstaw Telekomunikacji. Na Politechnice Warszawskiej pracuje do 1970 roku, przechodząc kolejne szczeble służbowe do docenta włącznie. W roku 1966 uzyskuje stopień doktora. W latach 1969 –1970 jest prodziekanem Wydziału Elektroniki. W roku 1970 zostaje powołany na stanowisko dyrektora Instytutu Łączności, nie przerywa jednak kontaktu z Politechniką Warszawską, kontynuując prowadzenie wykładów z teorii obwodów na Wydziale Elektroniki. W roku 1979 uzyskuje tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego. Wypromował czterech doktorów, jest autorem kilkudziesięciu artykułów oraz pięciu patentów, ma poważny dorobek w zakresie organizacji działalności badawczej i rozwojowej. W latach 1980 – 1982 jest dyrektorem Zjednoczenia Stacji Radiowych i Telewizyjnych, po dwóch latach wraca na stanowisko dyrektora Instytutu Łączności, gdzie pracuje do roku 1993. W roku 1993 zostaje mu powierzona teka Ministra Łączności w Rządzie RP. W roku 1997 wraca do pracy naukowej w Instytucie Łączności. W SEP bierze udział w pracach Sekcji Telekomunikacyjnej, w latach siedemdziesiątych działa w Radzie Stołecznej NOT, jest przewodniczącym Komisji Technik Komunalnych. W latach 1987 – 1994 wiceprezes SEP, w latach 1994 – 1998 członek Zarządu Głównego SEP, w latach 1989 – 1993 wiceprezes, a w latach 1993 – 2000 prezes Federacji NOT. Prezes Oddziału w latach 1981 – 1987. Nagrodzony wieloma odznaczeniami państwowymi, resortowymi i stowarzyszeniowymi.